Περιγραφή Προγράμματος

Αντικείμενο & Σκοπός Προγράμματος:

Στην αρχική ενότητα με τίτλο «Εξελικτική Ψυχολογία και νευρώσεις στην παιδική και εφηβική ηλικία» επιχειρείται η εξοικείωση των συμμετεχόντων/ουσών με βασικές αναπτυξιακές θεωρίες και προσεγγίσεις καθώς και με ορισμένες αποκλίσεις της ανάπτυξης. Αρχικά, παρουσιάζονται τα βασικά ορόσημα που παρατηρούνται στον γνωστικό και στον συναισθηματικό τομέα κατά την εμβρυϊκή, βρεφική, παιδική και εφηβική ηλικία. Ακολούθως, δίνεται έμφαση στον γνωστικό τομέα και συγκεκριμένα στην έννοια της νοημοσύνης. Σε αυτό πλαίσιο, αποσαφηνίζεται η εν λόγω έννοια και παρουσιάζονται κριτικά τα επικρατέστερα τεστ αξιολόγησης της νοημοσύνης. Επιπροσθέτως, περιγράφονται οι θεωρίες της πολλαπλής και της συναισθηματικής νοημοσύνης, καθώς και η διασύνδεσή τους με πρακτικές εφαρμογές. Στη συνέχεια, η ενότητα επικεντρώνεται σε συναισθηματικές αποκλίσεις της ψυχολογικής ανάπτυξης και συγκεκριμένα στην διαταραχή της κατάθλιψης και στις αγχώδεις διαταραχές κατά την παιδική και εφηβική ηλικία. Το υλικό για κάθε διαταραχή περιλαμβάνει την εννοιολογική αποσαφήνιση, την κλινική εικόνα, τα επιδημιολογικά δεδομένα, τους παράγοντες κινδύνου και προστασίας, τα αίτια, καθώς και τους τρόπους αντιμετώπισης, ξεχωριστά για τον παιδικό και τον εφηβικό πληθυσμό.
Η δεύτερη ενότητα «Επικρατέστερες Εκπαιδευτικές Παρεμβάσεις σε παιδιά με διαταραχές και νοητική αναπηρία» ξεκινά με τη συνεδρία «Διαταραχές στο Φάσμα του Αυτισμού και διαφοροδιάγνωση από ψυχώσεις» και πραγματεύεται μία εισαγωγική προσέγγιση για τη διαταραχή του φάσματος του αυτισμού σε επίπεδο ορισμού, εννοιολογικής διασαφήνισης, επιπολασμού και σύγχρονων τάσεων. Η επιστημονική κοινότητα διερευνά ακόμη τα αίτια και πειραματικές θεραπείες. Αναλύονται οι μέθοδοι παρέμβασης, οι τρόποι αντιμετώπισης και ιδανικά οι τρόποι αποκατάστασης των ατόμων με αυτισμό. Δεν υπάρχει αποκλειστικά μία και μόνο μία εκπαιδευτική ή θεραπευτική μέθοδος. Αναφέρονται πληθώρα παρεμβάσεων ανά τον κόσμο. Συνήθως χρησιμοποιείται ένας συνδυασμός μεθόδων και προσεγγίσεων, ανάλογα με το βαθμό και την έκταση των ανεπαρκειών, των ικανοτήτων που πρέπει να αναπτυχθούν, αλλά και με την προσωπικότητα κάθε παιδιού. Στη συνέχεια δίνεται μία εισαγωγική προσέγγιση στον πολυδιάστατο όρο «Νοητική Αναπηρία» σε επίπεδο ορισμού, εννοιολογικής διασαφήνισης και σύγχρονων τάσεων. Η Νοητική Αναπηρία (ΝΑ) αποτελείται από ποικίλα διαφορετικά επίπεδα λειτουργικότητας και βαθμούς συνακόλουθων συναισθηματικών, σωματικών ή ιατρικών καταστάσεων. Ακολουθεί η εβδομαδιαία συνεδρία «Γλωσσική Εξελικτική Διαταραχή και Διαταραχές λόγου» που πραγματεύεται μία εισαγωγική προσέγγιση σε επίπεδο ορισμού των διαταραχών αυτών, εννοιολογικής διασαφήνισης, ταξινόμησης προβλημάτων ομιλίας και λόγου, και περιγραφής των κατηγοριών γλωσσικών δυσλειτουργιών. Αναλύεται η ειδική διαταραχή λόγου και τα Διαγνωστικά Κριτήρια Εξελικτικών Διαταραχών Λόγου, καθώς και οι ψυχοκοινωνικές προεκτάσεις των διαταραχών λόγου. Στο τέλος περιγράφονται διάφορες τεχνικές παρέμβασης.
Στην τρίτη ενότητα με τίτλο «Σχολική βία», αρχικά, επιχειρείται η παρουσίαση των κυριότερων μορφών σχολικής βίας, όπως αυτή εκδηλώνεται στο φυσικό αλλά και στο εικονικό πλέον πλαίσιο μεταξύ μαθητών/ριών. Ακόμη, περιγράφονται οι συνέπειες της σχολικής βίας σε διάφορους τομείς ανάπτυξης του ατόμου. Ιδιαίτερη μνεία γίνεται στους τρόπους πρόληψης και αντιμετώπισης της σχολικής βίας εντός του σχολικού περιβάλλοντος υιοθετώντας σύγχρονες προσεγγίσεις. Επιπροσθέτως, η ενότητα εστιάζει σε προβλήματα βίαιης συμπεριφοράς που εκδηλώνονται συχνά από παιδιά και εφήβους με Διαταραχή Ελλειματικής Προσοχής-Υπερικινητικότητα (ΔΕΠ-Υ), καθώς και με αντικοινωνικές, διαταρακτικές και παραβατικές συμπεριφορές. Σε αυτό το πλαίσιο περιγράφεται το προφίλ των εν λόγω παιδιών/εφήβων, η επιδημιολογία των συγκεκριμένων συμπεριφορών και αντίστοιχοι τρόποι διαχείρισης. Ακόμη, η ενότητα επικεντρώνεται σε πρακτικές εξασφάλισης ενός ψυχολογικού κλίματος τάξης και σχολείου που προάγει την υγιή αλληλεπίδραση και προλαμβάνει διαταρακτικές και βίαιες συμπεριφορές μεταξύ μαθητών/ριών. Η ενότητα ολοκληρώνεται με αναφορά σε ζητήματα που σχετίζονται με την παιδική εκμετάλλευση και κακοποίηση καθώς και με το μετατραυματικό άγχος. Υπό αυτό το πρίσμα, περιγράφονται οι παράγοντες κινδύνου, οι επιπτώσεις, και οι πρακτικές αντιμετώπισης.
Η τέταρτη ενότητα «Ψυχοκοινωνικό πλαίσιο», αφορά το σχολείο, που είναι ένας από τους βασικούς θεσμούς διαμόρφωσης της προσωπικότητας του παιδιού ως υποκείμενο, αλλά και θεσμός που συντελεί αφενός στη συνοχή του κοινωνικού συνόλου και αφετέρου στην αναπαραγωγή της κοινωνίας. Το σχολείο παρουσιάζεται σε αυτήν την Ενότητα μέσω προσεγγίσεων, που αφορούν ψυχολογικές και κοινωνιολογικές προβληματικές. Ακολουθούν βασικές αρχές για την Κοινωνιολογία της Εκπαίδευσης, καθώς επίσης και οι σχέσεις μεταξύ του σχολείου και του κοινωνικού και οικογενειακού περιβάλλοντος, οι επιδράσεις που δέχεται το σχολείο από ευρύτερες κοινωνικές αλλαγές τόσο στο περιεχόμενο της εκπαίδευσης που προσφέρει, όσο και στους τρόπους διδασκαλίας που εφαρμόζει. Οι ψυχολογικές προσεγγίσεις που εξετάζουν ιδιαίτερα το ζήτημα της ατομικότητας αναδεικνύουν τις σχέσεις ανάμεσα στις (κοινωνικά προσδιορισμένες) εκπαιδευτικές διαδικασίες και στις (ατομικά συντελούμενες) διαδικασίες μάθησης στις οποίες εμπλέκεται ο/ η κάθε μαθητής/τρια. Η Ενότητα ολοκληρώνεται με την παρουσίαση/αναγκαιότητα μιας συμπεριληπτικής εκπαίδευσης σε ένα ανοιχτό σχολείο.
Η Πέμπτη ενότητα «Ψυχοπαιδαγωγικές διαστάσεις της Επικοινωνίας» ξεδιπλώνει τη σημασία της λεκτικής και της μη λεκτικής επικοινωνίας. Σημαντικό πεδίο μελέτης για την επιστήμη της Εκπαίδευσης και της Ψυχολογίας αποτελεί αυτό το θέμα. Η επικοινωνία αποτελεί πλαίσιο αναφοράς της καθημερινότητας του ατόμου σε όλους τους τομείς της προσωπικής και δημόσιας ζωής. Δεν μπορεί να υπάρξει κοινωνική οργάνωση χωρίς επικοινωνία. Η επικοινωνία στην εκπαίδευση δημιουργεί τον πυρήνα της παιδαγωγικής σχέσης και συνδέεται με το έργο και την προσωπικότητα του ίδιου του εκπαιδευτικού. Αναλύεται ο τρόπος μάθησης που προσανατολίζεται στην προεπιστημονική της καθημερινότητας και την επιστημονική της Ψυχολογίας. Οι βασικές θεωρίες μάθησης αποτέλεσαν την αρχική διερεύνηση για την κατανόηση και πρόβλεψης της ανθρώπινης συμπεριφοράς, καθώς και των ψυχολογικών δυσκολιών. Στη συνέχεια επεξηγούνται οι διαπροσωπικές σχέσεις και η ανάλυση μηνυμάτων μέσα από τα τέσσερα βασικά κανάλια επικοινωνίας. Οι πληροφορίες ενός μηνύματος που αναφέρονται στις τέσσερις διαστάσεις μπορεί να μην αποκωδικοποιηθούν σωστά από τον παραλήπτη και έτσι να μην κατανοήσει το μήνυμα, που θα ήθελε να στείλει ο αποστολέας του. Αυτές οι διαφορές στην ερμηνεία ενός μηνύματος γίνονται κυρίως η αιτία για συγκρούσεις και για δημιουργία προβλημάτων στην επικοινωνία. Είναι σημαντικό ο εκπαιδευτικός να είναι σωστά ενημερωμένος για την επικοινωνιακή διαδικασία, καθώς βρίσκεται πολλές φορές στη μέση κρίσεων που συμβαίνουν στο σχολικό περιβάλλον εξαιτίας της μη καλής επικοινωνίας είτε μαθητών είτε εκπαιδευτικών και οφείλει να τις λύσει με τον καλύτερο δυνατό επικοινωνιακό τρόπο. Κατόπιν γίνεται μια εκτεταμένη αναφορά στην αντιληπτική διαδικασία και στα στάδια της. Κάθε άτομο δέχεται συνεχώς ποικίλα εξωτερικά ερεθίσματα τα οποία αντιλαμβάνεται μέσω των σταδίων της αντιληπτικής διαδικασίας. Αναλύονται οι τοποθετήσεις για την κατανόηση του ρόλου της αντίληψης στην επικοινωνία, που βοηθάν στον προσδιορισμό ορισμένων από τους εξωτερικούς παράγοντες, οι οποίοι επηρεάζουν την υπό διαμόρφωση άποψη του δασκάλου για έναν μαθητή.
Η έκτη ενότητα «Θρησκεία και Ψυχολογία» αναφέρεται στον κλάδο της θρησκειολογίας που επιδιώκει να μελετήσει και να ερευνήσει το θρησκευτικό φαινόμενο και τη θρησκευτική ζωή με γνώμονα τις ψυχολογικές προϋποθέσεις και μεθόδους. Οι θρησκευτικές πρακτικές και λειτουργίες, όπως είναι ο μυστικισμός, οι συμβολικές τελετουργίες, αλλά και η ανθρωπιστική ψυχολογία του θρησκευτικού κόσμου αποτελούν θεμελιώδεις έννοιες εξέτασης, ενώ η έμφαση δίνεται στους ψυχολογικούς παράγοντες που μέσω των θρησκευτικών αναπαραστάσεων επιδρούν δυναμικά στον κοινωνικό χώρο. Στο πλαίσιο αυτό αναπτύσσονται οι ποικίλες διαστάσεις που αποτρέπουν τη νοσηρή θρησκευτικότητα και συγχρόνως συντελούν στην ανάδειξη της θρησκείας ως παράγοντα ενδυνάμωσης των ανθρώπων στο σχολείο και ευρύτερα στον δημόσιο χώρο. Στη διαδικασία αυτή προσφέρεται η αξιοποίηση των μεθόδων της ψυχολογίας της θρησκείας στη θρησκευτική εκπαίδευση στο σχολείο ως εργαλείο ενδυνάμωσης και υποστήριξης των μαθητών/μαθητριών. Η προοπτική αυτή συνδέεται με την απόκτηση γνώσεων από τον θρησκευτικό κόσμο που μέσα από κατάλληλες τεχνικές και στρατηγικές μάθησης επικουρούν στην ανάπτυξη δεξιοτήτων της επικοινωνίας και της συνεργασίας αλλά και την καλλιέργεια στάσεων, όπως είναι ο σεβασμός και η ενσυναίσθηση. Η αξιοποίηση της ψυχολογίας της θρησκείας στο σχολείο μπορεί να αποτελέσει βασικό εργαλείο διαχείρισης των ψυχικών συγκρούσεων και ανάσχεσης της βίας στους έφηβους με την ταυτόχρονη ενδυνάμωση των ψυχικών λειτουργιών τους.
Στην έβδομη ενότητα «Ο θεσμός των ΣΔΕΥ και των ΚΕΔΑΣΥ» περιγράφονται τα Σχολικά Δίκτυα Εκπαιδευτικής Υποστήριξης βάσει ΦΕΚ. Σύμφωνα με το Άρθρο 10 του νόμου 4547/2018, ιδρύονται Σχολικά Δίκτυα Εκπαιδευτικής Υποστήριξης (ΣΔΕΥ), τα οποία αποτελούνται από σχολικές μονάδες της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας γενικής και επαγγελματικής εκπαίδευσης, καθώς και της ειδικής αγωγής και εκπαίδευσης και έχουν σκοπό την ενδυνάμωση και την προώθηση της συνεργασίας, καθώς και το συντονισμό του έργου των σχολικών μονάδων, για τη διασφάλιση της ισότιμης πρόσβασης όλων ανεξαιρέτως των μαθητών στην εκπαίδευση και την προαγωγή συνολικά της ψυχοκοινωνικής τους υγείας. Στην ενότητα αυτή αναλύονται οι ρόλοι των ειδικών επιστημόνων που αποτελούν την ΕΔΥ, δηλαδή αναλύονται α) ο ρόλος του ειδικού παιδαγωγού, β) του κοινωνικού λειτουργού και γ) του ψυχολόγου. Σημαντικό είναι το έργο των ΚΕΔΑΣΥ που αποτυπώνεται διεξοδικά. Σκοπός των ΚΕ.Δ.Α.Σ.Υ. είναι η υποστήριξη των μαθητών, των σχολικών μονάδων και των Ε.Κ. της περιοχής αρμοδιότητάς τους για τη διασφάλιση της ισότιμης πρόσβασης όλων ανεξαιρέτως των μαθητών στην εκπαίδευση και την προάσπιση της αρμονικής ψυχοκοινωνικής τους ανάπτυξης και προόδου. Για τα ζητήματα, για τα οποία επιφυλάσσεται αποκλειστική αρμοδιότητα στα ΚΕ.Δ.Α.Σ.Υ., δεν έχουν αρμοδιότητα άλλες δημόσιες υπηρεσίες ή φορείς. Αναφέρονται επίσης οι δεξιότητες που πρέπει να έχει ο σχολικός ψυχολόγος.
Η όγδοη ενότητα «Θετική προσέγγιση διδασκαλίας» εστιάζει στα χαρακτηριστικά που σχετίζονται με την καλή διδασκαλία, όπως αυτά καταγράφονται μέσα από σχετικές έρευνες. Με αυτόν τον τρόπο οι επιμορφούμενοι έχουν στη διάθεσή του ένα σημαντικό εργαλείο για να στοχαστούν πάνω στον τρόπο που θα οργανώσουν τη δική τους διδασκαλία. Ξεδιπλώνεται η αναγκαιότητα της διαφοροποιημένης εκπαίδευσης των μαθητών με μαθησιακές δυσκολίες. Η κατανόηση των ζητημάτων που αντιμετωπίζουν οι μαθητές με μαθησιακές δυσκολίες αποτελεί το σημαντικότερο βήμα, για να τεθούν τα θεμέλια και να εφαρμοστούν οι βέλτιστες παιδαγωγικές πρακτικές. Συζητείται κατά πόσο η διαφοροποιημένη διδασκαλία μέσα στην τάξη θεωρείται δόκιμη για όλους τους μαθητές. Ένας τρόπος διαφοροποίησης της διδασκαλίας είναι η προβολή ταινιών ή βίντεο στην τάξη. Γίνεται προσπάθεια ενημέρωσης των εκπαιδευτικών για τις δυνατότητες αξιοποίησης μιας ταινίας στη μαθησιακή διαδικασία. Ξεδιπλώνονται τα χαρακτηριστικά του σύγχρονου εκπαιδευτικού και η σημαντικότητά του στην εκπαιδευτική διαδικασία. Ο εκπαιδευτικός του 21ου αιώνα πρέπει να γνωρίζει τους υφιστάμενους αξιακούς προσανατολισμούς, να κατανοεί τους νέους και να είναι ικανός να διαχειριστεί τις προκλήσεις σε ένα παιδαγωγικό πλαίσιο.

Μαθησιακοί Στόχοι Προγράμματος:

Με την ολοκλήρωση του προγράμματος, οι επιμορφούμενοι/ες θα είναι σε θέση :
Ι. Όσον αφορά στο γνωστικό πεδίο θα είναι σε θέση να γνωρίζουν:
• την γνωστική και συναισθηματική ανάπτυξη από την εμβρυϊκή έως και την εφηβική ηλικία.
• την φύση της νοημοσύνης και τους τρόπους αξιολόγησής της.
• τα βασικά χαρακτηριστικά της πολλαπλής και της συναισθηματικής νοημοσύνης.
• την κλινική εικόνα παιδιών και των εφήβων με κατάθλιψη.
• την κλινική εικόνα παιδιών και των εφήβων με αγχώδεις διαταραχές.
• τον ορισμό του αυτιστικού φάσματος
• αρκετά για τον επιπολασμό του αυτισμού
• τις επικρατέστερες εκπαιδευτικές προσεγγίσεις για την αποκατάσταση παιδιών με αυτισμό
• τη σημασία της πρώιμης παρέμβασης
• τον ορισμό της Νοητικής Αναπηρίας
• αρκετά για την δυνατότητα εκπαίδευσης των παιδιών με Νοητική Αναπηρία
• τους ορισμούς για τα προβλήματα λόγου και ομιλίας
• για τις ψυχοκοινωνικές προεκτάσεις των διαταραχών του λόγου
• τις θεραπευτικές παρεμβάσεις για την παιδική εκμετάλλευση/κακοποίηση και το μετατραυματικό άγχος.
• τη συμβολή της εκπαίδευσης στη διαμόρφωση του μαθητή ως υποκείμενο
• το ρόλο του σχολείου στον εκκοινωνισμό (κοινωνικοποίηση) του παιδιού
• τη βαρύνουσα σημασία της σχέσης σχολείου/οικογένειας
• τους λόγους που προκαλούν τις διαρθρωτικές αλλαγές στην εκπαίδευση λόγω των κοινωνικών αλλαγών
• τις διαστάσεις της επικοινωνίας
• τα τέσσερα βασικά κανάλια επικοινωνίας
• τους ορισμούς των βασικών θεωριών μάθησης και τους κυριότερους εκπρόσωπους αυτών
• τον ορισμό της μη λεκτικής επικοινωνίας και τα χαρακτηριστικά 5 κατηγοριών Μη λεκτικής επικοινωνίας
• την επιστημονική μελέτη της θρησκείας με τα εργαλεία της ψυχολογίας της θρησκείας
• το έργο των ΚΕΔΑΣΥ
• το έργο της ΕΔΥ
• το ρόλο του ειδικού παιδαγωγού
• το ρόλο του ψυχολόγου της ΕΔΥ
• το ρόλο του κοινωνικού λειτουργού της ΕΔΥ
• τα χαρακτηριστικά της καλής διδασκαλίας
• τις διαστάσεις της διαφοροποιημένης διδασκαλίας
• την πολυπλοκότητα του ρόλου του εκπαιδευτικού

ΙΙ. Όσον αφορά στις δεξιότητες θα είναι ικανοί να:
• αναγνωρίζουν τις κυριότερες μορφές σχολικής βίας.
• εφαρμόζουν βασικούς τρόπους πρόληψης και διαχείρισης της σχολικής βίας.
• αναγνωρίζουν το προφίλ παιδιών και εφήβων με αντικοινωνικές, διαταρακτικές και παραβατικές συμπεριφορές.
• εφαρμόζουν βασικούς τρόπους διαχείρισης προβληματικών συμπεριφορών παιδιών και εφήβων.
• διαμορφώνουν θετικό σχολικό κλίμα.
• εφαρμόζουν πρακτικές διαχείρισης ενός διαταρακτικού σχολικού κλίματος.
• κατανοούν τους παράγοντες κινδύνου και τις επιπτώσεις της παιδικής εκμετάλλευσης/κακοποίησης και του μετατραυματικού άγχους.
• κατανοούν τους διαφορετικούς ρυθμούς μάθησης, που είναι άρρηκτα συνδεδεμένοι με τη διαφορετικότητα των υποκειμένων
• αξιοποιούν τη θρησκευτική γλώσσα στο σχολικό περιβάλλον ως εργαλείο ενδυνάμωσης και ψυχολογικής υποστήριξης των μαθητών/μαθητριών,
• αξιοποιούν υλικό από τον θρησκευτικό κόσμο για την καλλιέργεια της ενσυναίσθησης στο σχολικό περιβάλλον,
• διδάσκουν στους μαθητές τη διαλογική επικοινωνία
• αναπτύσσουν την κριτική ικανότητα των μαθητών
• εφαρμόζουν τους βασικούς τρόπους αντιμετώπισης της κατάθλιψης στον παιδικό και τον εφηβικό πληθυσμό.
• εφαρμόζουν τους βασικούς τρόπους αντιμετώπισης των αγχωδών διαταραχών στον παιδικό και τον εφηβικό πληθυσμό.

ΙΙΙ. Όσον αφορά στην ανάπτυξη θετικών στάσεων θα είναι σε θέση να:
• εφαρμόζουν τις θεωρίες της συμπεριληπτικής εκπαίδευσης και του ανοιχτού σχολείο, που αποτελούν τον πυρήνα της δημοκρατικής εκπαίδευσης και της διαμόρφωσης δημοκρατικών πολιτών.
• αναδεικνύουν τις ποικίλες διαστάσεις και το ερευνητικό πεδίο της ψυχολογίας της θρησκείας.
• εφαρμόζουν τη δυναμική της θρησκείας και της θρησκευτικότητας στην ενδυνάμωση των ανθρώπων.
• διασφαλίζουν την ισότιμη πρόσβαση όλων ανεξαιρέτως των μαθητών στην εκπαίδευση μέσα από τη λειτουργία των ΣΔΕΥ
• ευαισθητοποιούν τους μαθητές για κοινωνικά ζητήματα

[Online εξ αποστάσεως]
Α) Η διδασκαλία των διδακτικών ενοτήτων του προγράμματος, βασίζεται στην ασύγχρονη μελέτη του εκπαιδευτικού υλικού, το οποίο αναρτάται στην πλατφόρμα ανά εβδομάδα, διατίθεται σε ψηφιακή μορφή. Το προσφερόμενο πρόγραμμα περιέχει 32 θεματικές διαστάσεις που συνδέονται θεματικά μεταξύ τους, α) ξεκινώντας από την θεωρητική προσέγγιση του θέματος, β) παρουσιάζοντας σύντομα βασικές έννοιες και πληροφορίες που σχετίζονται με το θέμα γ) εστιάζοντας στο διδακτικό σχεδιασμό και σε παραδείγματα και πρακτικές για την ενίσχυση της διδασκαλίας στη σχολική ψυχολογία. Για 32 εβδομαδιαίες συνεδρίες έχει εκπονηθεί το ακόλουθο επιμορφωτικό υλικό: 1. Περίγραμμα θεματικής ενότητας, 2. Βασικό κείμενο μελέτης, 3. Ηλεκτρονική παρουσίαση, 4. Δραστηριότητες, 5. Περαιτέρω οδηγός μελέτης και 6. Οπτικοακουστικό υλικό. Για τις εβδομαδιαίες συνεδρίες θα υλοποιούνται δραστηριότητες της κάθε διδακτικής ενότητας. Β) Το πρόγραμμα θα υλοποιηθεί από απόσταση μέσω Ηλεκτρονικής Μάθησης (e-Learning) 420 ώρες.

Μεθοδολογία αξιολόγησης:

Η διδασκαλία του εκπαιδευτικού προγράμματος εξ αποστάσεως προσφέρει στον εκπαιδευόμενο «αυτονομία», δηλαδή δεν υπάρχει υποχρέωση της φυσικής του παρουσίας σε συγκεκριμένο χώρο και χρόνο.
Εκτιμώμενος φόρτος εργασίας που απαιτείται για το μάθημα (σε ώρες)
Ο συνολικός φόρτος εργασίας για τη θεματική ενότητα μάθημα στο σύνολό της (39 εβδομάδες και 1 μέρα) ανέρχεται στις 420 ώρες, οι οποίες κατανέμονται κατά περίπτωση σε κάθε μια εβδομαδιαία συνεδρία και συμπεριλαμβάνει και τις ώρες ενασχόλησης με μελέτη, μαθησιακές δραστηριότητες, εκπόνηση εργασιών, εξετάσεων, κ.ά. Το πρόγραμμα έχει 420 συνολικές ώρες φόρτου εργασίας που αντιστοιχούν σε 420 : 25= 16,8 ECTS.
Ενδεικτική κατανομή του εβδομαδιαίου φόρτου εργασίας για τις 32 εβδομάδες:
● Μελέτη του υλικού επιμόρφωσης, συνολικής διάρκειας 384 ωρών. Για 32 εβδομάδες προβλέπεται φόρτος εργασίας περίπου 12 ωρών την εβδομάδα. Η μελέτη αυτή απαιτεί, οι επιμορφούμενοι για κάθε ενότητα να:
o πλοηγηθούν στα ενημερωτικά μιντιακά στοιχεία, να μελετήσουν το εισαγωγικό PowerPoint και να ακούσουν το οπτικοακουστικό αρχείο(περίπου 2 ώρες)
o μελετήσουν τις πηγές (περίπου 2 ώρες)
o μελετήσουν τον οδηγό και το βασικό κείμενο μελέτης κάθε εβδομαδιαίας συνεδρίας (περίπου 6 ώρες)
o εκπονήσουν μια τελική εργασία για την κάθε ενότητα, (περίπου 2 ώρες).
● Για 4 επαναληπτικές διδακτικές ενότητες προβλέπονται τέσσερις εβδομάδες (μετά το πέρας της κάθε ενότητας) όπου εκπονούνται εργασίες και προβλέπεται φόρτος εργασίας περίπου 4 ωρών την εβδομάδα, δηλαδή συνολικής διάρκειας 16 ωρών. Υλοποιούνται δραστηριότητες για την κάθε ενότητα μετά το τέλος της και για μια εβδομάδα, δηλαδή:
o Εκπονούν 1 εργασία την εβδομάδα (περίπου 4 ώρες),
● Κατανομή του εβδομαδιαίου φόρτου εργασίας για τις 3 τελευταίες εβδομάδες και 1 μέρα συνολικά 20 ώρες:
o Εκπόνηση μίας τελικής εργασίας για όλες τις θεματικές ενότητες (περίπου 6,6 ώρες την εβδομάδα).
32εβ. συνεδρίες (8 Δ.Ε. με 4 εβ. συνεδρίες κάθε μια) επί 12ώρες=384 ώρες
4εβ. συνεδρίες (εκπόνηση εργασία επί της Δ.Ε.) επί 4 ώρες=16
3εβ. συνεδρίες και 1 μέρα (εκπόνηση τελικής εργασία για το σύνολο των 8 Δ.Ε.) =20 ώρες
Συνολική διάρκεια:
● 32+4+3+1/7= 39 εβδομάδες και 1/7
● 384+16+20= 420 ώρες

Το εκπαιδευτικό υλικό του προγράμματος διατίθεται ανά διδακτική ενότητα. Σε κάθε θεματική ενότητα αναρτώνται οι απαραίτητες ανακοινώσεις. Η κλίμακα βαθμολογίας κυμαίνεται από 0 έως 100%.
Το σύνολο των εργασιών αξιολογούνται ως εξής:
Η συνολική βαθμολογία των εργασιών/ερωτηματολογίων πρέπει να είναι ίση ή να ξεπερνά το 50%.
Σε κάθε διδακτική ενότητα ο εκπαιδευόμενος θα πρέπει να υποβάλλει ηλεκτρονικά τις εργασίες, τηρώντας το χρονοδιάγραμμα που έχει δοθεί από τον εκπαιδευτή του. Η βαθμολογία της ενότητας ανακοινώνεται στον εκπαιδευόμενο στο τέλος κάθε ενότητας του προγράμματος και η τελική βαθμολογία στο τέλος του προγράμματος.
Η χορήγηση του Πιστοποιητικού Επιμόρφωσης πραγματοποιείται, όταν ο εκπαιδευόμενος λάβει συνολικό βαθμό μεγαλύτερο ή ίσο του 50%. Σε περίπτωση που η συνολική βαθμολογία δεν είναι ίση ή δεν ξεπερνά το 50%, ο εκπαιδευόμενος έχει τη δυνατότητα επανεξέτασης εκπονώντας μια ακόμα εργασία μετά την ολοκλήρωση της εκπαιδευτικής διαδικασίας του προγράμματος που θα βαθμολογηθεί με το 100%.
Η βαθμολογία που θα συγκεντρώσει κατά τη διαδικασία επανεξέτασής του είναι και η οριστική για το πρόγραμμα που παρακολούθησε, με την προϋπόθεση ότι ξεπερνά εκείνη που συγκέντρωσε κατά την κανονική διάρκεια της εκπαιδευτικής διαδικασίας. Σε διαφορετική περίπτωση διατηρείται η αρχική βαθμολογία και λαμβάνει μόνο Βεβαίωση Παρακολούθησης της Επιμόρφωσης και όχι το Πιστοποιητικό.

Ελάχιστα Προσόντα Υποψηφίων:

Απολυτήριο Λυκείου